Wydanie postanowienia w trybie art. 165a o.p. jest uzależnione od
spełnienia kilku przesłanek, z których najważniejszą i nieodzowną
(sine qua non), jest wniosek (żądanie) strony o wszczęcie postępowania
podatkowego (art. 165 § 1 o.p.).
Należy podkreślić, że w przypadku zobowiązań podatkowych powstających
z mocy prawa, złożenie korekty deklaracji podatkowej, tak jak złożenie
deklaracji pierwotnej, jest czynnością materialną - realizacją
obowiązku (lub uprawnienia) materialno-prawnego. Dlatego też złożenie
korekty deklaracji w podatku od towarów i usług wraz z uzasadnieniem
jej przyczyn nie może być w każdym przypadku traktowane jako
równoczesny wniosek o wszczęcie postępowania podatkowego.
Za odstępstwo od tej reguły można uznać sytuację, gdy ze złożonej
korekty deklaracji podatkowej wynika nadpłata, której podatnik domaga
się stwierdzenia i zwrotu. W myśl art. 75 § 4 o.p., jeżeli
prawidłowość skorygowanego zeznania (deklaracji) nie budzi
wątpliwości, organ podatkowy zwraca nadpłatę bez wydania decyzji
stwierdzającej nadpłatę. Z przepisu tego można a contrario wnioskować,
że w przypadku, gdy organ ma wątpliwości, co do prawidłowości korekty
deklaracji podatkowej i związanej z nią nadpłaty, wówczas swoją
decyzję w tym zakresie wydaje w postępowaniu wywołanym wnioskiem o
stwierdzenie nadpłaty. Potwierdza to również brzmienie art. 75 § 3
o.p., z którego wynika, że w tych przypadkach podatnik obok korekty
deklaracji powinien równocześnie złożyć do organu podatkowego wniosek
o stwierdzenie nadpłaty. Taki wniosek o stwierdzenie nadpłaty można
uznać jako żądanie wszczęcia postępowania podatkowego (art. 165 § 1
o.p.)
Złożenie korekty deklaracji w podatku od towarów i usług wraz z
uzasadnieniem jej przyczyn nie może być w każdym przypadku traktowane
jako równoczesny wniosek o wszczęcie postępowania podatkowego.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz