Przedstawione w uzasadnieniu skargi kasacyjnej rozumowanie nie
wytrzymuje - świetle argumentacji zaprezentowanej w uzasadnieniu
zaskarżonego wyroku - próby krytyki. Należy zgodzić się z twierdzeniem
sądu administracyjnego pierwszej instancji, iż aby potraktować pewien
wydatek jako koszt uzyskania przychodu, trzeba bezspornie ustalić
wystąpienie przychodu jako kategorii ustawowej. Nie ulega wątpliwości,
że w rozpatrywanym przypadku poniesione przez Spółkę wydatki miały
bezpośredni związek z przysporzeniem w postaci pokrycia wkładem
niepieniężnym udziałów powstałych w wyniku podniesienia kapitału
zakładowego. Rzecz w tym, że w świetle art. 12 ust. 4 pkt 4 powołanej
uprzednio ustawy, przychody otrzymane na utworzenie lub powiększenie
kapitału zakładowego nie są zaliczane do przychodów w jej rozumieniu,
czego konsekwencją jest wyłączenie ich z opodatkowania podatkiem
dochodowym. Jeśli zatem coś nie jest przychodem, to i wydatków
poniesionych w związku z danym przysporzeniem nie można kwalifikować
jako kosztów uzyskania przychodów. Nie sposób zarzucać temu stanowisku
braku logiki, a tym bardziej wadliwości utożsamianej z naruszeniem
prawa materialnego przez błędną wykładnię wyliczonych w skardze
kasacyjnej przepisów u.p.d.o.p., w szczególności - wąską (jak to ujęto
w tej skardze) wykładnię art. 15 ust. 1 owej ustawy. Wbrew wywodom
skargi kasacyjnej (s. 3 - 4), wydając zakwestionowany wyrok, sąd
administracyjny pierwszej instancji wcale nie negował faktu
poniesienia wydatków (kosztów) "w związku z podwyższeniem kapitału".
Wobec brzmienia wskazanego uprzednio art. 12 ust. 4 pkt 4 u.p.d.o.p.,
doszukiwanie się różnicy w sformułowaniach "na podwyższenie kapitału"
oraz "w związku z podwyższeniem kapitału" nie wnosi nic do rozważań na
temat rozumienia (wykładni) art. 15 ust. 1 tej ustawy. Stanowisko
Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach jest zresztą zbieżne
z wyrażanymi wcześniej przez Naczelny Sąd Administracyjny poglądami, w
tym punktem widzenia zaprezentowanym w wyroku tego sądu z dnia 1 marca
2000 r., sygn. akt I SA/Wr 2285/98. Jego tezy w pełni przystają do
okoliczności sprawy, w której wydano zaskarżoną decyzję, utrzymaną w
mocy na skutek oddalenia skargi wniesionej przez Spółkę.
Wyrok NSA z dnia 25 czerwca 2009 r. (sygn. akt: II FSK 217/08)
Wydatki , których dotyczył wniosek stron skarżącej , to podatek od
czynności cywilnoprawnych, opłata notarialna i podatek od towarów i
usług związanych z tą usługą oraz opłata sądowa związana z
koniecznością rejestracji kapitału w Krajowym Rejestrze Sądowym.
Związek tych wydatków z podwyższeniem kapitału zakładowego jest zatem
oczywisty i bezsprzeczny. Strona sama zresztą przyznała w zażaleniu na
postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego, iż podwyższenie kapitału
wymuszało ich poniesienie. Tym samym, skoro można przypisać je do
konkretnego przychodu , brak jest podstaw do szukania innego związku z
przychodami uzyskiwanymi przez spółkę w ramach prowadzonej przez nią
działalności. Kosztem pośrednim zaliczanym do kosztów uzyskania
przychodu zgodnie z ogólną regułą wyrażoną w art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p.
może bowiem być tylko taki wydatek, którego nie można przypisać do
konkretnego przychodu. W tym przypadku przychodem tym był aport,
zwiększający majątek podatniczki. Dopiero zaś jego wniesienie ( czyli
dokapitalizowanie spółki, a nie opłaty związane z jego wniesieniem)
przyczynić się mogło do zwiększenia jej przychodów, ich pozyskania czy
też zachowania źródła przychodów.Wykładnia art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p.
przyjęta przez spółkę umożliwiłaby zaś jej dwukrotnie uzyskanie
korzyści podatkowej, związanej z poniesieniem taksy notarialnej i
wpisów sądowych- raz, gdy obniżałaby ona o ich wartość podstawę
opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych, a drugi raz, gdy
obniżałaby przychód o zapłacony podatek od czynności cywilnoprawnych i
o te same wydatki, które już zostały uwzględnione przy obliczaniu jego
wysokości. Powyższe względy w ocenie Sądu orzekającego w tej sprawie
przemawiają przeciwko możliwości uznania wydatków związanych z
podwyższeniem kapitału zakładowego za koszty pośrednie w rozumieniu
art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p.
Wyrok NSA z dnia 29 kwietnia 2009 r. (sygn. akt: II FSK 104/08)
Skoro zatem, jak wynika z art. 12 ust. 4 pkt 4 u.p.d.o.p. przychód
otrzymany na utworzenie lub powiększenie kapitału zakładowego (w
sprawie niniejszej na podwyższenie kapitału zakładowego w drodze
emisji nowej serii akcji) nie zalicza się do przychodów, to
równocześnie nie można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów
wydatków związanych z powiększeniem kapitału zakładowego.
Nie znajduje również uzasadnienia zarzut naruszenia art. 15 ust. 1
u.p.d.o.p. Nieuwzględnienie na podstawie art. 7 ust. 3 pkt 3
u.p.d.o.p. kosztów uzyskania przychodów ze źródeł przychodów , z
których dochody nie podlegają opodatkowaniu lub są wolne od podatku,
konsekwentnie wyłącza możliwość traktowania wydatków bezpośrednio
związanych z podwyższeniem kapitału zakładowego, a do takich
niewątpliwie należą wydatki, o których mowa we wniosku o pisemną
interpretację prawa podatkowego, jako kosztów uzyskania przychodów w
rozumieniu art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p. W takiej sytuacji doszłoby do
podwójnego pomniejszenia podstawy opodatkowania przez tego samego
podatnika , z tego samego tytułu. Raz poprzez ustawowe pomniejszenie
przychodu na podstawie art. 12 ust. 4 pkt 4 w zw. z art. 7 ust. 3 pkt
1 u.p.d.o.p. i drugi raz, poprzez powiększenie kosztów uzyskania
przychodów na podstawie art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p., tym bardziej że
wniosek o interpretację wprost zawiera stwierdzenie o ponoszonych
przez spółkę wydatkach związanych z podwyższeniem kapitału
zakładowego. Sam wnioskodawca powiązał więc wskazane przez niego
wydatki bezpośrednio z podwyższeniem kapitału zakładowego, nie
odnosząc w istocie żadnego z nich do przychodu określonego w art. 15
ust. 1u.p.d.o.p.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz