Wyrok WSA w Rzeszowie z dnia 22 grudnia 2009 r. (sygn. I SA/Rz 780/09)
Przedmiotem sporu pomiędzy skarżącą spółką a organami podatkowymi jest w niniejszej sprawie przede wszystkim kwestia, czy telekomunikacyjne linie kablowe położone w kanalizacjach kablowych, podlegają opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości.
Jeśli chodzi o linię kablową podziemną, to zdefiniowano ją jako umieszczoną bezpośrednio w ziemi ale z zastrzeżeniem, że powinna być umieszczona w kanalizacji kablowej /§ 3 pkt. 8, § 4/. W niniejszej sprawie - co jest okolicznością niekwestionowaną - przedmiotowa linia kablowa jest umieszczona w kanalizacji a więc uregulowania powyższego Rozporządzenia /niezależnie od jego charakteru jako aktu podustawowego/ nie wprowadzają istotnych zmian w stosunku do regulacji przytoczonych wyżej; w szczególności z regulacji zawartych w powyższym Rozporządzeniu nie można wyprowadzić wniosku, że - odnośnie linii kablowych podziemnych - telekomunikacyjnym obiektem budowlanym jest wyłącznie linia kablowa ułożona bezpośrednio w ziemi.
W okolicznościach niniejszej sprawy nie budzi wątpliwości kwestia, że "sporne" linie kablowe nie są ani budynkiem, ani obiektem małej architektury i w związku z tym - ze względu na cyt. art. 2 ust. 1 pkt. 3 w związku z art. 1a ust.1 pkt. 2 u.p.o.l. - decydujące znaczenie ma okoliczność, czy stanowią one budowlę lub jej część albo urządzenie budowlane /związek tych linii z prowadzoną przez spółkę działalnością gospodarczą nie budzi wątpliwości/. W ocenie Sądu, skoro przepisy ustawy o podatkach i opłatach lokalnych jako przedmiot opodatkowania wskazują budowle lub ich części i w zakresie definicji budowli odsyłają do przepisów prawa budowlanego, to ostatecznie decydujące znaczenie mają definicje z art. 3 u.p.b. Skoro w tym przepisie wymienione są -jako budowle - sieci techniczne, to siecią taką są linie kablowe umieszczone pod ziemią, zarówno wtedy, gdy ułożone są bezpośrednio w ziemi, jak i wtedy, gdy umieszczone są w kanalizacji kablowej - a w tym ostatnim przypadku składnikami tej sieci będą zarówno same linie /przewody/, jak i kanalizacja w których je ułożono.
Istotnie przepisy prawa budowlanego /ani także przepisy podatkowe/ nie definiują pojęcia "sieci technicznych", jednakże w ocenie Sądu, nie budzi wątpliwości okoliczność, że powszechnie przyjmuje się, iż są to wszelkiego rodzaju sieci utworzone z kabli, przewodów itd. tworzące pewną całość dla możliwości przesyłania różnych postaci energii, sygnałów itd. Przedmiotowym kablem telekomunikacyjnym doprowadzany jest stosowny sygnał do różnych odbiorców, rozgałęzienia kabla zapewniające łączność telekomunikacyjną tworzą sieć techniczną, przy czym w niniejszym przypadku ta sieć "kablowa" zainstalowana jest w kanalizacji kablowej stanowiącej rodzaj zabezpieczenia /osłony/ dla przewodów. Złożona z tych składników /tj. przewodów i kanalizacji/ budowla stanowi funkcjonalną całość, jest przykładem rozwiązania techniczno-użytkowego umożliwiającego przesyłanie sygnałów telekomunikacyjnych bez kolizji z innymi urządzeniami i instalacjami.
Trzeba przy tym zauważyć, że sama kanalizacja techniczna bez umieszczenia w niej kabli przesyłowych, w istocie nie spełnia żadnej funkcji, zaś wykonywanie działalności gospodarczej przez spółkę skarżącą wiąże się z czynieniem użytku zarówno z kabli przesyłowych, jak i kanalizacji stanowiącej osłonę /zabezpieczenie/ dla tychże kabli. Możliwość demontażu całej konstrukcji poprzez usunięcie kabli z kanalizacji bez ich uszkodzenia, nie pozbawia kabli ich podstawowej cechy tj. urządzenia przesyłającego impulsy telekomunikacyjne. Opodatkowaniu podlegać będą elementy składające się na tę sieć a więc zarówno kable - przewody, jak i kanalizacja; okoliczność, że kable te nie muszą być umieszczone w kanalizacji technicznej nie ma znaczenia w sytuacji, gdy w takiej kanalizacji zostały umieszczone - wtedy zwiększają wartość danej budowli.
Należy zaznaczyć, że w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 7 października 2009 r., sygn. I FSK 635/08 (publ. orzeczenia.nsa.gov.pl), na który powołał się pełnomocnik skarżącej, niezależnie od kwestii, która była przedmiotem jego rozstrzygnięcia, Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził, że w orzecznictwie sądów administracyjnych ugruntowany już jest pogląd, że kable oraz kanały kablowe, będące własnością przedsiębiorcy telekomunikacyjnego, połączone w całość techniczno-użytkową niezbędną do zapewnienia łączności telefonicznej i związane z prowadzeniem przez podatnika działalności gospodarczej są siecią techniczną i stanowią budowlę w rozumieniu art. 3 pkt 3 i art. 3 pkt 1 lit. a Prawa budowlanego związku z art. 1 a ust. 1 pkt 2 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych (np. wyrok WSA w Szczecinie z dnia 5 września 2007 r., I SA/Sz 446/07; wyrok WSA w Bydgoszczy z dnia 1 lipca 2008 r., I SA/Bd 223/08; wyrok WSA w Łodzi z dnia 8 lipca 2008 r., I SA/Łd 139/08; wyrok WSA w Krakowie z dnia 28 listopada 2008 r., I SA/Kr 1213/08; wyrok WSA w Gdańsku dnia 17 lutego 2009 r., sygn. I SA/Gd 901/08). Również przyjmuje się, że linie telekomunikacyjne jako sieci techniczne są budowlą i podlegają opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości (np. wyrok WSA w Szczecinie z dnia 2 kwietnia 2008 r., I SA/Sz 733/07; wyrok WSA w Poznaniu z dnia 7 sierpnia 2008 r., I SA/Po 604/08; wyrok WSA w Gliwicach z dnia 26 stycznia 2009r., I SA/GL 792/08).
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz