SA/Wa 552/09)
Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 6 u.p.d.o.p. nie uważa się za koszty
uzyskania przychodów strat powstałych w wyniku likwidacji nie w pełni
umorzonych środków trwałych, jeżeli środki te utraciły przydatność
gospodarczą na skutek zmiany rodzaju działalności. Z przepisu tego
wynika, że tylko zmiana rodzaju działalności gospodarczej ma ten
skutek, że nieumorzona wartość zlikwidowanego środka trwałego nie
stanowi kosztu uzyskania przychodu. A contrario, we wszystkich innych
przypadkach nieumorzona wartość środka trwałego może stanowić koszt
uzyskania przychodów. Poza tym, zdaniem Sądu, jeżeli ustawodawca uznał
za zasadne likwidację środka trwałego objąć odrębną regulacją i przy
tym z kosztów uzyskania przychodów wyłączył tylko jedną sytuację
kwalifikowaną związaną z likwidacją środka trwałego, to mając na
uwadze racjonalizm ustawodawcy, należy przyjąć, że wyraził tym samym
swoją wolę, aby wszystkie inne koszty likwidacji środka trwałego mogły
być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów. Regulacja ta stanowi
lex specialis w stosunku do wszystkich innych przepisów, w tym do art.
16g ust. 4 u.p.d.o.p.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz